103. patika/07.11.2002/ "hiçbir ses yalnız değildi"

...kim, nerede ve ne zaman kalbin sesine uzatılan bir çift kulakla ilişkilidir?...
...kulaklar, seslerin en küçük sınırlarına ayarlı; hassas mı hassastılar...
...ruhun ayakları yoktu, ayarları olduğu kadar..
...eller kulakları kavradı, sese doğrultu, tekrar...
...yardım isteği büyüyordu, geriden...
...giderek ağlayan ses, dokunulamayacak kadar küçülüyor, içine saklanıyordu insanın...
...duyulamayacak kadar da dağılmıştı, yer seslerinin içine...
...ancak, ruhlar duyabiliyordu...
...her sese ses veren güç, seslerin en değerli yerinde durdurdu sesini, ağlayan sesin...
...duyurdu onu, dost ellerin kulaklarına...
...koşuverdi, yitiklerin en uzağından; en eski ve en yabanî duygularla bir insan...
...yabanîydi; insan içindeki her insan yabani değilse ki...
...yabandan getirdikleri, yaban kadar sessizdi...
...benzemezdi hiç, gelmişlendiği yerin yerlilerine...
...hiçbir ses yalnız değildi; ne yerde, ne gökte...
...lâkin her ses duyulduğunu bilemez, belki...
...kederi bundandır, yalnızlığın...

seçkin deniz

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder