...yatmıyordum; sadece karşıya bakmak için kaldırdım başımı ve baktım...
...koca bir öküz vardı karşımda; insan kılıklıydı ama...
...yaşı geçkindi...
...eskiler ona, "kulağı kesik!", derdi...
...ama bildiğim iyi bir şey vardı ki; o da, hiçbir zaman düşünerek davranmamıştı...
..."yap!", demişler...
...yapmış...
..."öl!", demişler...
...ölmek için elinden geleni yapmıştı...
...onu sevdim o haliyle...
...kusursuz bir öküzdü...
...ve ben ona hakaret etmiyordum...
...düşünmek ve düşünerek yaşamak onun işi değildi ki...
...ama sabrına, işindeki sebata hayrandım...
...her tarafından kan ırmakları aksa bile, vazgeçmezdi...
...bazen şaşırır, bu hâlini idealist oluşuna yorardım...
...ama bu dalgın değerlendirmeden hemen vazgeçerdim, tabi...
...o, varlığı gereği değil, olmak istediği için öküzdü...
...onu beğenme olasılığım asla olamazdı...
..ama...
...evet; ama o, ülkemin geleceğinde o kadar etkili olmuştu ki...
...bizleri etkileyenler sınıfındaydı...
...o sınıf tümden kalmıştı ya ikmale...
...neyse...
...bizler geldik onların ardından..
...onlardan daha bilgili ve daha bilinçliydik...
...buzağı olmaya asla niyetlenmedi, bir kısmımız dışında hepimiz...
...ama bizleri 'az cesur' olmakla itham ettiler ya sonra...
...kendi çok cesaretleri, öküzlük tarihçesinde bir bab iken...
...gülüp geçtim...
...bizler el öpmeyi de bilirdik, klavye kullanmasını da...
...en çok dilimizle koparırdık kellesini yanlışların...
...insanların kalplerini ellerimizle sökmezdik...
...başımı tekrar indirdim..
...bir lahza idi bu, nesiller arasında ki fark parkında...
seçkin deniz
-açıkça-: "öküz" hitabı tamamen babadan kalma bir ‘miras’...genetik tepkisellik diye bir oluş olabilir/olmayabilir ama, bu, sahiden babadan kalma bir tepki..."öküz gibi" demeseydi babam, birine kızdığında; bana bulaşmayacağı kesindi... (16- 03072002)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder