57. patika/06.09.2002/ "sınandığınızı anlar mısınız?

...gözlerime baktı; bakışlarını kaçıramadı...
...onu süzdüm; söylemek istediklerimin hepsini anlıyordu...
...güvenimi heder etmişti; dolandırmıştı dostluğun başını...
...düşüncelerimin kelimelere dökülmesini gerektirmeyecek kadar çoktu, yaşananlar...
...utandığını biliyordum...
...dürüstlüğümün içinde boğuluyordu...
...tıkanmıştı...
...çâresizliği kendi istemişti; ama çâresiz değildi...
...ona gösterdiğim hoşgörüyü o başkalarına göstermiyordu...
...sözlerinin hiçbirini tutmamıştı; yalan söylemeye de gerek duymuyordu artık...
...çünkü; kendisine inanılmayacağına emindi...
...dedim, ya; tıkanmıştı...
...söylenebilecek tüm sözler artık gereksizdi...
...yapılması gerken tek şey, borcu hemen ödemekti....
...o ise bunu yapamıyordu...
...sabırlı olduğumu söylediler...
...başka telâfi yollarına sürdüler düşüncelerimi; gitmedim...
...bekledim...
...belki de ben sınanıyordum...
...bunun bedelini düşüncelerimde ödemeliydim...
...bu benim için iyi bir deneyim oluyordu...
...kötü olandan iyi sonuçlar çıkarmam gerekmekteydi...
...bilgi'nin bana kazandıracağı bu değil miydi?...
...benden daha az düşünenlerin çözüm yollarını benimsemem kolaydı muhakkak; ama onlardan farklı olmam önemli değil miydi peki?...

seçkin deniz

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder