..."ne bilir ki?", dedi, insan...
...gözlerini süzdü, gözleriyle...
...aklını gördü...
...dudaklarını okudu ve ruhuna açıldı...
...tüm öğütleri sırtından aldı, indirdi ve bir kenarda ezdi ayaklarıyla...
...rahatladığını düşündü...
...her ne zaman yeltense insan öğütleri yok saymaya...
...her ne isyan olsa da ruhunda...
...kaçamamıştır öğütlerden başka bir yere...
...hep muhtaç olduğu kudreti, öğütlerde bulmuştur...
...siz, size gerekli olana kadar önemsediğiniz öğütleri, bu andan sonra gereksiz sayabilirsiniz...
...ve başlayabilirsiniz öğütler vermeye...
...sizin kadar öğüt doygunu çok kişi yoktur; ne yazık ki...
...siz de muhtaç oldukları kudreti yüklersiniz kelimelerinize ve hafızalarına enjekte etmeye çalışırsınız, insanların...
seçkin deniz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder