...ilerleyen değişim, ilk zamanlardaki mevcudiyeti ve o mevcudiyetin niteliklerini hatırlatır...
...insanlar bu hatırlamaya, 'nostalji',diyorlar...
...ve tüm hatırlamalar, hüzün ve tebessüm ile yansıyor yüzlerinde...
...değişen, değişmeye devam eden insanların diğer duygu örüleri pek dolaşmıyor ortalıkta...
...elde bulunan, akılda tutulan ve zamana yüklenen ne varsa, kişisel durağanlık durumlarında sadece kendileri olarak yaşamaya devam ediyorlar...
...bağımlılıkların bedenin özgür gidişlerine gem vurmasını anlamaya çalışan insan, özgür iradesi ile kararsızlığın ortalarında denge aramaya çalışır...
...ve her iki baskı mekanizmasından sıyrılarak çıkmanın tek yolu, düşüncelere tanınan özgürlük olarak belirginleşir...
...hâyâllerle ilişkisi olan bu özgürlük çeşidi için çok fazla şey söylemeye gerek yoktur...
...düşünürlerin, kendi değişim aşamalarında sık sık karşılaştıkları ve 'tek yol' olarak gördükleri bu özgürlük anlayışı, ancak yaşandığı zamanlarda anlaşılır...
...anlatılması olası, ancak kavranması zordur...
...bunlara mukâbil, beden kendi bağımlılıklarının en güçlü etkileriyle dardır ve darlığını değiştirememektedir...
...hâl, maalesef böyledir...
seçkin deniz
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder