223. patika/02.08.2004/ "ölüm'ün donuk karanlığı ile aldatılmak"


...ölüm, kayıp gitmiş gemilerdeki yolcuların akibeti gibi görünür, kıyıdakilere...
...işleri bitiklerin ardından bakan 'acır gözler'e baktınız mı, hiç?...
...onlar hiç ölmeyeceklerini sanarak, acırlar ölü sahiplerine...
...ölülerin bedenlerinde son bulan bireysel acıların, geridekilerin sevinçlerine dönüşeceği de bellidir, bazı zamanlarda bazı insanlar için...
...elbette ya; her ölüm keder getirmez geridekilere...
...şan, şöhret ve zenginlik kalır, zaman zaman...
...ölüm'ün donuk karanlığı ile aldatılır insan...
...yahut ölüme gönül verenlerin ölümden sonraki zamanlara bağladığı umudu düşünürsün...
...köftehor, bitmiş el gücünün değiştireceği hiçbir şey olamayacağını bilemez ki...
...susmuş dilinin ne bir tesbihte, ne bir inkârda etkisi olamayacaktır artık...
...ama o umud eder; kendi iradesine bağladığı ölümün ipine tutunarak...

seçkin deniz

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder