272. patika/29.10.2004/ "öfkeye tutunma!"

...öfkelerin, ellerinde biriken her şeyi nasıl yediklerini bilir misin?...
...biriktirmediklerini yedikleri belliyken, biriktirdiklerini yemelerine ne diyeceksin?...
...izin verecek misin?...
...yapmak, uzun, ince, ipince bir yol iken, yıkmak neden düşmek kadar kolaydır?...
...ve sen öfkelerin içinde, en haklıyken, en kızgınken verdiğin kararların peşine adam takmamaya karar vermişsin...
...belli ki; pişman olmayacak kadar haklısın sen...
...öfken ellerinde birikenlere musallat olmuş...
...yitireceklerini de önemsemezsin...
...önemseme!...
...ama ya sonra?...
...sonra'yı da planladın mı?...
...sonra'nın sana neler sunacağına dair bir fikrin ya da fikirler seçeneğin var mı?...
...var gibi gelir başlangıçta veya sen tüm fikirleri ve seçenekleri de umursamayacak kadar haklı öfkende tutsaksın...
...öfkelerin nefretlere dönüşme serüveni kişinin biriktirdiklerine bağlıdır...
...ya hiç başlamaz bu serüven, ya başlar başlamaz sona erer başarısızlıkla yahut başlar ve uzunca süre yorar düşüncelerini insanın...
...affetmeye çalışır, aklın elleri...
...affa kaşık uzatır, ara sıra...
...yakalar mı bilinmez, ancak sen hiç tutunma öfkeye!...
...olur mu?...
...nefsin, nefrete dönüşen öfkeye karşı direnci yok...
...aksine kışkırtır onu...

seçkin deniz