282. patika/12.11.2004/ "mutluluk yanılgıları"

...mutluluk dünya'da var kılınmamıştır...
...insanlar aptalca 'dünyevî mutluluk" yanılgısının peşinde koşarlar...
...sürekli olan, ulaşılmak istenendir...
...dünya'da mutluluk sanılan hiç bir şey sürekli değildir...
...bu süreksizlik insanı kaosa sürükler ve insan dilediklerine ulaşamayınca 'mutsuz' olduğunu kabul eder ve karamsarlaşır...
...umutsuzlaşır...
...kavuştuğu diledikleri ise, daha sonra kendi problemlerini üretirler...
...bu sebep, mutluluk yanılgısındaki insanı daha da hırçınlaştırır...
...insan mutluluğu dünya'da aramamalıdır...
...insan için konan ilâhî kaynaklı hedefler vardır; sonsuz ahiret mutluluğu ve sonsuz ahiret acısı...
...burada sonsuzluktan kasıt, mutluluk ve acıdaki sürekliliği vurgulamaktır...
...ya değilse, dünya'da varolan acı ve mutluluk yanıgılarının sonlu olduğu değildir...
...dünyevî tatlardaki hâzzın mutlulukla karıştırılması insanların mutluluğa olan güvenini zedelemiştir...
...o hâzlardaki sık değişim ve sürekli kesintiler veya dağılmalar, mutluluk yanılgısındaki insanı, mutluluk hedefinden uzaklaşmaya iter...
...dünyevî acıların sık yaşanabilirliği ise, insanda acıya karşı bir direnç oluşturur...
...mutluluk yanılgısındaki hayal kırıklığı dünyevi acıda yanılgıyla vaki olmaz...
...çünkü; hiçbir insan acıyı hedefleyerek yaşamaz...
...mutluluğu ne kadar sık kullanıyorsak aldatmalarımızda, o kadar fazla acı çekiyoruz...
...umutlarımız mutluluğun dünya'ya ait olmayan özelliklerine bağlanmalı, bu andan sonra...
...değil mi?...

seçkin deniz