443. patika/24.02.2006/ "hüzün yağmurları"


...gök ağır...
...renkler solgunken...
...beyaz örtüsüne sarınmışların kokusu varken ruhun ellerinde...
...ölülerin dilekleri ile dirilerin dilekleri çatışır her yerinde göğün...
...süzülmüş yüzlerin birbirine benzediği o yerde, o anda, ne ölü ölüdür, ne de diri diri...
...diri ile ölü arasındaki fark apaçıkken ortada...
...seslerin gitmediği ve gelmediği o derin, kahır anının...
...gölgelerde bırakılmış herşeyi kararttığını bildin mi?...
...yaşayan gözlerin baktığı yeri, ölülerin bakamadığı yer sanma...
...ölülerin baktığını bilemezsin...
...bakıp gördüklerini sana söylemezler...
...sen de ölene dek bilme diye...
...gök ağır...renkler solgunken hüznün durduğu yerde...
...ölülerin dilekleri ile dirilerin dilekleri çatışır her yerinde göğün...
...çakıştığı yerde başlar, yağmurları hüznün...
...ağlar gök, taşıyamadıklarıyla birlikte...
...taşıdıklarından fazlası çıkar gider içinden...
...hüzün gider kendi kalır, kendi gider hüznü kalır...
...yutkunur mavilikler; cesur toprağın sesi duyulur, gecede...
...örter her görünen yeri insanda...
...bilir misin sen?...
...örtülen her yerde için için kaynayanları?...

seçkin deniz

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder