500. patika/31.05.2006/ "kalem"


...kalem...
...binlerce yıllık bilgi kümelerinden süzülüp gelen her şeyi bir zihne...
...o zihinde yeniden harmanlanıp başka bir öze dönüşen o her şeyi üzerine yazılacak olana aksettiren... 
...şey...
...bir nesne...
...sonsuz canıyla sonsuza dek ışık yayan bir canlı...
...ve kendisine yüklenebilecek tüm yükleri taşıyabilecek olan bir mânâ...
...kalemin yüklendiği her şey sadece insan için...
...o insanı yücelten bilgiye olabildiği gibi, insanı aşağılara iten bilgiye de aracılık edecektir...
...yazı emekçilerinin ilk muallimi her şeyi yaratandır...
...ve insana kalemle yazmayı öğreten...
...okutan...
...yazanın emeği kendisini yaratanı anlatırsa, vergi yerini bulmuş olacaktır...
...aklın dayanaklarına değen bilginin, kalemle yazılandan başka kaynağı yoktur...

...kalemle yazılan zihne, zihinden geçen kaleme döner...
...suyun yeryüzündeki macerası gibi, insan yeryüzünde var oldukça bu macerâ devam edecektir...
...kalem her dönüşümde yeni şeyler yeşertecektir...
...o yeni şeyler, yüzlerce yıl gezinecek insanların zihinlerinde ve taptaze şeylerle bütünleşip tekrar yazılacaktır...
...evrenin yaratılışından bu yana evrene yazılmış olan her şey, evrenin en değerli yaratılmışı tarafından okunuyor...
...yazılmış olanların hepsi evren var oldukça okunmaya devam edecek...
...okuyan okuduğunu sınayacak diğer yazılmışlarla...
...aklın dayanaklarına değen/ulaşan her bilgi kalemle sonraki okuyuculara dönecektir...
...hayat her insan için kalemin gezindiği yerlerde gezinecek...
...insan her şeyi okuyacak, her şeyi yazacak...
...asırlar okunan her bilgiyi doğrulayacak/yanlışlayacak...
...kalemler süzülen her okunmuşu insana taşıyacak...
...yazılanlar büsbütünken ayrıştırılmışlardı, ayrıştırılmışlarken büsbütün olacaklar...
...kalem sonradan sonra, insanın elinde sadece evrendeki gerçeği yazacak...
...gerçek eğrilmiş/bükülmüş okur/yazarlıklardan arınacak...
...her yazan insan kendi küçük dönüşümlerini besledi...
...kendi bütünlüğünü gördü...
...gördükleriyle bildikleri aynı olmasa bile, insanın gördükleriyle yazdıkları, diğer insanların başka şeyler görmelerine yaradı...
...sonlu yerden sonsuz gibi duran göğe uzanan insan merakı hep okumayı istedi...
...göğün sonlu olduğunu gördü...
...insana yönelen bakışlar insanın derinliklerindeki sonsuzu anlamasını sağladı...
...insan anladı...
...çoğu kalem erbabı kayboldu kendisinde...
...fakat kaybolsalar bile, yazdıkları diğerlerini besledi...
...kalem hiç eskimedi...
...kalem hiç eskimeyecek...
...o eskimek üzere yaratılmadı...
...bu yüzden mânâ, bu yüzden nesne, bu yüzden canlı...

seçkin deniz

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder