318. patika/23.02.2005/ "hemen çok zaman veya bazen"

...acılar da -sevinçler gibi- tek kişiden yayılır...
...bazen tekler kokusunu ağırlaştırır acıların, bazen de sevinçlere gülümserler...
...ama en çok yayan kişide, en tarifsiz hâldedirler acılar ve sevinçler...
...hemen çok zaman veya bazen o kişi farkında bile değilken sebeplediği neticeleri, yayılmacı acılar, sevinçlerle yoldaş koşar giderler diğer kişilere...
...acıların ve sevinçlerin gücü merkezden uzaklaştıkça azalır; ama en çok kişiden uzaklaştığı an, artık kişiye özel olmaktan çıkar...
...ve hiç kimse söz konusu hissiyâtı o kişiden daha derin ve içten yaşama şansına düçâr/azabına sâhip olamaz...
...anne, çocuğunu dünyaya getirirken; hasta, derdiyle müzdaripken; çocuk, doğarken, başarırken ve bir çok hayat örgüsü ayrıntılar var olurken hep tek kişilik kokularıyla kendileriyle yaşarlar...
...sizler; onun dışındakiler, hiç kimse kadar az ve hiç kimse kadar çok değilsiniz...
...diğerlerinin acıları ve sevinçleri sizde başka başka yansımalar peydahlarlar; sizdeki keder ondaki acıdandır, sizdeki hâz ondaki sevinçtendir...
...çekemezsiniz de kendinizi; çekmemelisiniz...
...o vakit hâleler genişler içinizde...
...o vakit tüm çağrılarınız karşılanır gelecekte...
...yalnız kalmazsınız acılarınızda ve sevinçlerinizde...

seçkin deniz